Hüseyin Bey, işinde gücünde bir aile babasıdır. Hergün aynı saatte kalkan işine giden, akşam da çocuklarıyla ilgilenen, duyarlı ve mutlu bir babadır. Ailesinden başka diş dünya ile bir bağlantısı, sosyal yaşamı olmayan biridir. Bir gün göğsünde yeşil bir ben çıktığını farkeder ama önemsemez. Sonrasında bir akşam yemeğinde oğlu da yeni bir beni farkeder. Kendisi istemese de ailesi ve eşinin ısrarıyla doktorlara giderler ama sebebi bulunmaz. Zamanla benler artar, yeşil benler çoğaldıkça adam da başkalaşır. Çare bulamadığı derdiyle, iç dünyasıyla, insanlarla yüzleşir. Hüseyin Bey'in kendi yalnızlığı ile mücadelesini, hayatı sorgulamasını ve insanların iki yüzlülüğünü okuyoruz. Hastalığın ilerlediği evrede insanlardan soyutlandığı, yalnızlaştırıldığı bir dönemde bütün bunlarla, yalnız başa çıkmak zorunda bırakılıyor. Zamanla yalnızlaşan bir adamın öyküsünde, şehirdeki insanların yalnızlığını çok güzel yansıtmış yazar satırlara. Karakterin iç dünyasında kopan fırtınalarla tükenmişliğini, yetersizlik ve aidiyet duygusunu harika tespitlerle dile getirmiş. Yeşil alanlar yerine yapılan betonlaşmanın verdiği zararları da ince mesajlarla vurgulamış yazar. Kısacık anlatılan fantastik bir hikayede inanılmaz muhteşem mesajlar gizli ki; Samsa’nın böceğe dönüşmesi hikayesini anımsattı bana. Betonlaşma arttıkça yalnızlaşan insanların çaresizliğe harika bir örnek, ağaçlaşan adamın öyküsü. Şiddetle tavsiyemdir. #Metamorfoz ^ ^ #alıntı Kalabalık ortamlarda çıt bile çıkmıyor, kimsenin ağzını bıçak açmıyorsa, sessizliğin söyleyeceği söz çok demektir. Sağlam sessizlik böyle ortamlarda korkusuz, acımasız, yüzümüze tokat gibi çarpan gerçekleri tüm çıplaklığıyla gözler önüne serecek biçimde konuşur. ^ @ruhver_barengi @inkilapkitabevi #bloghemsire

MetamorfozRuhver Barengi · İnkılap Kitabevi · 071 okunma

8 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

bloghemsire