Mirko Czentovic v doktor b karakerlerini gerçekten öykünün içine öykü katarak insanın içine işliyor. depresif ruh haline baskılara katlanma mecburiyeti yüklenince anlam arayışını hiçlikte bulan yazar kendi yaşamı ve ölümünün aksine umut verici cümleler kuruyor ,
-İyilikle gülümseyebilen insanlar vardı hala.
-Birisi barışı başlatmalı, tıpkı savaşı başlattığı gibi.
-Tıpkı aşk gibi satranç için de bir eş gereklidir.
ve kitabın sonuna yaklaşınca kendini ifade edip önermesinide sunuyor ;
-sizler yeni bir gün doğumunu bekleyebilirsiniz, benim buna gücüm kalmadı...
kısa, sürükleyici ve düşünmeye sevk eden bir kitap .
Savaşın yıkıcı ve yıpratıcı gücüne gözleriyle tanık olmuş yazar.
Eşi Charlotte ve kendisinin intiharları öncesi yazdıkları mektubun son satırları ;
Bütün dostlarımı selamlarım! Hepsine uzun geceden sonra gelen tanın kızılllığını görmek nasip olsun! Ben, her zamanki sabırsızlığımla önden gidiyorum.