Evliliğin objektif ahlâkî unsurunu oluşturan şey, tarafların kendi cevhersel gayeleri olarak bu birliğin bilincine varmaları, yani karşılıklı sevgileri, güvenleri ve bütün bireysel mevcudiyetlerini aralarında paylaşmalarıdır. Bu psikolojik ve gerçek durum içinde, tabii içgüdü, tatmin edildiği anda sönmek üzere, bu tabiî unsurun modalitesi derekesine inerken, spiritüel bağ da evliliğin cevhersel meşru prensibi mertebesine, yani ihtirasların ve gelip geçici özel zevklerin üstüne yükselir ve kendiliğinde çözülmez hale gelir.
Sayfa 175 - SümerKitabı okudu
·
14 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.