Siyasî duygu, genel olarak vatanseverlik hakikate dayanan kesinlik gibidir (sırf sübjektif bir kesinlik hakikatin ürünü olamaz, o ancak bir kanı'dır) ve alışkanlık halini almış bir istektir. O, ancak devlet içinde var olan kurumların bir ürünü olabilir, çünkü rasyonellik [akıl] fiili mevcudiyetini ve gerçekliğini bu kurumlarda bulur ve etkinliğini onlara uygun faaliyetlerinden alır. Bu duygu, en başta, benim gerek özel, gerekse cevhersel menfaatimin, bir başkasının (burada devletin) menfaati ve gayeleri içinde, yani o başkasının benimle bir birey gibi olan ilişkisinde korunup muhafaza edildiği konusunda sahip olduğum inanç (bu inanç az ya da çok kültüre dayanan bir görüş halini alabilir) ve kesinliktir. Böyle olunca, bu başkası artık benim için bir başkası olmaktan çıkar ve ben, bu bilinç hali içinde kendimi özgür hissederim.
R: Vatanseverlik denildiğinde, çoğu kez, olağanüstü bazı fedakârlıklar ve işler yapmaya olan yatkınlık anlaşılır. Oysa, o, aslında bilincin, günlük işlerde ve alışılmış hal ve şartlarda, kolektif hayatı cevhersel temel olarak, gaye olarak görme yatkınlığıdır.
Sayfa 246 - SümerKitabı okudu
·
21 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.