Korkunçtu. Bir çiçeğin solup gidişini ardından çürüyüşünü izlemek gibi. En kötüsü son ana kadar yaşamak için verdiği mücadeleydi, giderek pasifleşen sessiz bir çığlığa dönüşen. En acı verici yanı sanırım buydu. Bir de ona bunu yapanın aslında ne yaptığının farkında bile olmaması, yanına kalması ve belki de bunu başka birine de yapacak olması ihtimali. Miranda yazdıklarında arada sırada ondan iğrendiğini söylüyordu. Kitap bittiğinde ben de Caliban'dan iğrendim. Bayağı. En sinir bozucu bir başka detay da onun kararsızlıkları arasında kalışlarında savruk bir şekilde yaptığı hareketlerin nikayetinde bu berbat sonuca çıkmasıydı. Şaka gibiydi. O gün Miranda'yı kaçıracağı gün kaç kere vazgeçecek oldu hatta tam vazgeçerken bir şeyler onun lehinde oldu ve bunu yaptı. O ölürken de bu kararsızlığıyla defalarca onun hayatını kurtarmaya yaklaştı ama yine yapabileceği en korkunç şeyi seçti. Baştan beri bunu seçmiş olsaydı belki de bu kadar dehşet verici olmazdı. Kararsız kalmasa yani. O kadar aptal bir o kadar sığ. Miranda o baltayı düz bir şekilde bacağına falan indirip kalmalıydı. O ölmeli Miranda yaşamalıydı. Çünkü yaşamayı bilmeyen Caliban için ölüm o kadar da acıklı olmazdı. Böylesine saplantılı ama aynı zamanda bu kadar ödlek olması ve Miranda'nın da dediği gibi canlı olan her şeyin düşmanı olması. Okuduğum kitaplar içinde en kin duyduğum kahraman sanırım bu. Öylesine gerçekti ki çünkü tüm o duygular. Gerçek olmadığını bildiğim halde öfkeye kapılıyorum. Çünkü temsil ettikleri kurgu bir karakterden çok daha fazlası. Kitap gerçekten dolu doluydu ve birçok cümlesi beni hem beni tanımlamıyordu hem de tam üstüne basmışçasına bende olan düşüncelerin kapılarını açıyordu. Zihnimin. Değerliydi. Ve yazarın hayata derinlikli bakışından etkilendim. En önemlisi şuan yaşayabildiğim için böyle yaşayabildiğim için kendimi özgür ve şanslı hissettim. Üstelik kendi hayatımda en çok yakındığım şey özgür olamamaktı. Özgürlük bile göreceli, dereceli. Miranda bu olayı yaşamamış olmayı istemediğini söylemişti her şeye rağmen. Çünkü bunu tecrübe etmeyen eski kişiliğinde yaşamayı istemezdi. Aynı benim hep şikayet ettiğim kötü tecrübelerin beni şuanki ben yaptığından onlarla gurur duymaktan kendimi alıkoyamamam gibi.

KoleksiyoncuJohn Fowles · Ayrıntı Yayınları · 20248,5bin okunma

·

120 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Hasret