ağladım.
∙
HUSREV - (Aynı sâbit gözlerle ve bir fikri sâbit edasıyle...) Osman!
OSMAN - Efendim, beyim?
HUSREV - Allah var mı?
OSMAN (Korkmuş, încinmiş) Elbette var, elbette var.
Sayfa 108 - Büyük Doğu YayınlarıKitabı okudu
··
34 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.