Mustafa Kemal bir kulağıyla Türk askerinin sık sık duraklayarak anlattığı hikâyesini dinlerken zihni, geçen sonbaharın, kışın ve bu 1915 baharının karanlık aylarına gidiyor; Gelibolu Yarımadası'na İngiliz-Fransız donanmalarının hücumunu, Kafkaslar'daki Türk-Rus savaşını, İstanbul'da uzun zamandır süren ihaneti, Almanların bu lanetli ve umutsuz savaşta kurnazlıklarıyla Türkleri -"Benim Türklerimi" diye ekledi- tuzağa düşürerek koz olarak kullanmalarını düşünüyordu.