" Bir umut. Küçük bir umut. Umut? Bu sona ermeyen bir şey değildi kendisi için. Nicedir yalnızlığı korunak seçmişti. Günün birinde umudu hazırlayan, yeşerten nedenler de çekip gidiyor, yitiyor, ölüyordu. 'Bugünkü gibi'. Böylece o hiçliğin o boşluğun ortasında eskisinden daha beter (daha bir güçsüz, daha bir yitik) kalakalıyordu. "
Sayfa 38 - Yapı Kredi YayınlarıKitabı okudu
·
8 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.