Kitap çok fazla tekrara düşüyor. Ali Şeriati'nin kendine özgü analizleri de yok denecek kadar az. Metin hayli sadeleştirilerek başka bir kitap içinde bir bölüm olarak yer alabilirmiş. Yalnızca kitabın başında yer alan İmam Seccâd'ın (Zeynelabidin) duası okunmaya değer.
