Arzuhal kısmını okuduğu halde kitabı kenara koyan var mıdır, sanmam.
Arzuhal kısmından sonra üç bölüm karşılıyor okuru: Hamuşan, İç Ülke ve Raf Günlüğü. İlk bölümün denemelerinde öykü tadı var. Raf Günlüğü bölüme yazarın okuma birikimi yansıyor ki bu okuma lezzetini artıyor. Mezkur bölümde okuduğunuz roman karakterlerinden biri sizi karşılayabilir :)
Denemelerde yada hikayelerde küçük hayatlara dair çok örnekler görüyoruz. Bu kitapta çok basit bi eylem olan kitabın altını çizmeye dair de bir deneme vardı. Onu da görünce müthiş bir bağlantı kurdum kitapla.
Arzuhalden:
Sayfalar arasında konuşmak isteyen ustanın kim olduğunu göreceksin zaten. Beklentilerin büyükse, hayal kırıklığına uğrayacağın muhakkak.
İşinin başındaki bir adam, zaman zaman yanıma sokulup dert yanıyordu. Onun dertlenmelerinden birini kâğıda döktüm sadece. Dertlenmek, bir insanın biraz yumuşatalım diye göğsünü bize açmasıdır. Göğüs bir cephe gibidir çünkü, yıllar sayısız savaşın kalıntısını oraya bırakıp umarsızca çekip giderler. Geriye yeni birkaç savaş ve artık tepeleri gözükmeye başlamış ölümün dağı kalır.