kitabı bitirdikten sonra kafamda bir araya bir türlü gelemeyen cümleler oluştu. prensin karmaşık, saf, masum, aptal, hastalıklı, dengesiz ruh halini okurken çok utandım ve çok rahatsız oldum ayrıca acıdım. bunları hissettirdiği için dostoyevskinin insan tasvirlerini çok seviyorum. oldukça entrikalı bir kitaptı Nastasya’ya başlarda acısam da sonlara doğru sevmediğime kanaat getirdim. ama onun da pek sağlıklı düşündüğü söylenemez. ayrıca aglaya neden bilmiyorum kitabın başından beri hiç sevmemiştim onu ama en son kitabımız 4 ana kahramanının ilk ve son kez bir araya geldiği ve soluksuz okuduğum kısımdan sonra aglayayı sevdiğime karar verdim. rogojin’in birini öldüreceğini bekliyordum ama bu kişinin nastasya olacağını kesinlikle beklemiyordum. baya şaşırtıcı bir sondu. ama aglaya ile prensin son kez görüşebilmelerini isterdim sanırsam. veya istemezdim bilmiyorum. generalin anıları çok komik bu arada özellikle napolyon ile olan kısım komikti. dostoyevski’nin araya girip okura olayları anlatmasına da bayılıyorum. bazen kendisinin de bilmediği şeyler olması çok komik oluyor kitapta. güzeldi vesselam.

BudalaFyodor Dostoyevski · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 201224,9bin okunma

·

29 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.