Her kitabı başıma taç etmem boş değil. Bir şey öğrenmediğim bir kitap olmadı şimdiye kadar elhamdülillah. Bugünde gurur duyulacak bir şey okudum, öğrendim. Başkaları adına ben gururlanıyorum, bilmem bu kötü bir şey mi... Mamak'ta bir cami imamı. Bana göre işinin, vazifesinin özünü net bir şekilde anlamış. Engelleri aşmış... Önce şunu söylemek istiyorum. Önyargılı değilsem de, genel yargılı biriyim diyebilirim kendim için. Dolayısıyla. Genel olarak bir kesim insanı istesem de sevemiyorum. Ama bu cami imamını görmeden çok sevdim. Genel yargının dışında benim için. Allah ondan razı olsun. Ne yaptığına gelince onu da dileyen arasın bulsun. Engellenmenin azı çoğu, türü hiç fark etmeksizin zordur. Derecesi değişir sadece. Derecesi de derece aldırır hak edene... Bu hakkında yazması dahi çok zor bir mesele. Hayatında zorlukları olan insanlarla yaşamak nasıl bir şey anlamak için okumak, görmek yetmez. Çünkü okuduklarımı menkıbevari bulur, kendimce hissemi alır geçerim. Gördüklerim beni üzüyor, çok üzüyor engel olamıyorum kendime. Acımamak, Allah'ım merhametine dokunmamak için çoğu zaman sorgulamadan geçiştirmeye çalışıyorum. En son köyümde bir yakınımda yaşadım bunu. Kocası artık alzheimer hastası. O halamın gözleri de çok zayıf görür eskiden beri. Helalleşmeye gitmiştim. Pırıl pırıl evi. Parlayan bir yüreği var. Bu sadece elle kolla olacak iş değil dedim. Ona bir yardım eden var ben bunu hissettim. Bebek gibi bakıyor kocasına. İnşallah mükâfatını da kat kat alır ben inanıyorum çünkü gördüm. Söylediklerine şikayet bile diyemez insan. Allah bin kere razı olsun. Bir de bu kitapta Mert diye bir çocuk çok etkiledi beni. Güzel Mert. Kalbin hâlâ öyle pırıl pırıldır eminim, inşallah hep öyle kalır. O da bana Ensar'ımın sorularını hatırlattığı için kalbime daha çok dokundu.

O’na Gelene Engel YokturBayram Demirtaş · Diyanet İşleri Başkanlığı · 202111 okunma

·

34 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Seren