Tutuklunun içsel yaşamı daha çok yoğunlaşma eğilimi gösterdikçe, sanatın ve doğanın güzelliği, o ana kadar hiç olmadığı şekilde yaşanıyordu. Bu güzelliklerin etkisi altında kişi bazen kendi ürkütücü şartlarını bile unutuyordu. Auschwitz’den Bavaria’daki bir kampa yaptığımız yolculuk sırasında sevk vagonunun küçük, telli penceresinden günbatımında parlayan doruklarıyla Salzburg Dağları’na bakarken birisi yüzlerimizi görseydi, bunların, bütün yaşam ve özgürlük umutlarını yitirmiş insanların yüzleri olduğuna kesinlikle inanmazdı.
Sayfa 54 - Okuyan Us Yayınları, 22. Basım, Mart 2015Kitabı okudu
·
17 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.