"Haz ilkesinin Ötesinde" yazısı Freud'un ölüm dürtüsünün etkisi altındaki zorlantılı tekrarlardan söz ettiği çalışmasıdır. Tekrarlanan şey travmatik olandır ancak bu tekrar travmanın ruhsal açıdan anlamlandırılabilmesi ve ruhsallığın içine yerleştirilebilmesi koşuluyla ortadan kalkabilir. Ama burada anlam kazanamayan, bağlantı kurulamayan ve dile getirilemeyen dolayısıyla da anımsanamayan bir travmatik yaşantı vardır. Bu yaşantı kendisini tekrarlayan eylemlerde gösterir; en önemli niteliği de sürekli başlangıç noktasına dönerek gelişmeye, ilerlemeye yönelik her süreci yıkmak, kurulan tüm zihinsel bağları kopartarak sıfır noktasına yani o en başlangıçtaki birincil narsisizm anına, bir bakıma da doğum anına dönmeyi hedeflemektir. Yeniden doğmak üzere ölmek ve bu şekilde sil baştan yaparak işlenemeyen travmayı ortadan kaldırmak. Bu travma söze dökülemediği için bir sırdır, ifşa edilmektense yok olmayı sanki tercih eder.