Es selamü aleyküm ve rahmetullah ☺️
Yorum kısmına selam vermek ile alakalı bir astsubay kardeşimizin yaşadığı ibretlik bir kıssa paylaşacağım İnşaALLAH ☺️
·
903 görüntüleme
Ben de bir anımı anlatmak isterim. Bir bayram gününün 3. Günüydü bayramlaşmadan eve dönerken akşam üstü insanların olduğu yerden geçiyordum alkol almış bir abi gördüm selam verdim selamı aldı kolumdan tuttu çekti. Sonra bana anlatmaya başladı insanlar neden böyle kötü biri değilim eşi ve çocukları terketmiş memlekete dönmüşler ev sahibi evden çıkarmış bana telefonu verdi ev sahibiyle konuş diye ben de konuştum ama adam inatçıydı eve sokmayacağım dedi. Sonra o abi bana dedi gözlerime bak ne görüyorsun dedim maşaAllah iyi kalbi güzel bir insan görüyorum bana dedi ben yıllar önce askere gitmeden Muhammed Raşid hz ziyaret etmiştim menzilde benim omzuma dokunmuştu unutamam. Ben de dedim subhanAllah ben de menzile bağlıyım yarın seninle buluşalım. Numarasını aldım ertesi gün buluştuk ve abi tevbe edip sofi olmuştu ailesi de tekrar geri dönmüştü. Elhamdülillah
Bir astsubay kardeşimiz, kıymetli 
İhsan Şenocak hocamıza anlatıyor:
Hocam garnizondan çıktım, Ankara'da, eve doğru gidiyorum. Bir apartmandan birkaç tane cübbeli,takkeli, sarıklı müslümanlar çıktı. Onlardan biri bana doğru geliyordu. Cübbeli, sarıklı görünce ona karşı içimde öyle bir öfke oluştu ki şöyle yanımdan geçerken ona bir omuz vurayım diye düşündüm. Bana doğru birkaç metre mesafe kaldığında adam bana doğru dedi ki "Es selamü aleyküm ve rahmetullah" dedi. (Bu söz) Benim yüreğimi kavradı. O an gözlerim doldu. Adeta önümde yeni bir kapı açıldı. Eve gittim. Tövbe istiğfar ettim. Namaza başlamaya karar verdim. Üç arkadaş birlikte kalıyorduk. Onlara da bu (hadiseyi) selamın bereketini anlattım. Onlar da namaza başladılar. Hayatımızı bir 'Selam' değiştirdi.
Şifahen dinlediğim için henüz hazırda bir metin yok. Yazıp paylaşacağım İnşaALLAH. Siz beklemede kalın😊
Tabiinden Tufeyl (Rahmetullahi aleyh) anlatıyor.
“Çarşıya çıktığımızda, Abdullâh bin Ömer kime rastlasa selâm verirdi. Karşılaştığı şahıs ister eski eşya satan, ister değerli mal satan, ister yoksul veya tanınmayan biri olsun, mutlakâ ona selâm verirdi. Bir gün yine onun yanına gitmiştim. Yine birlikte çarşıya çıkmayı teklif etti. Ona:
“–Çarşıda ne yapacaksın! Alışverişten anlamazsın. Satılan malların fiyatlarını sormazsın. Bir şey satın almazsın. Herkesin oturup sohbet ettiği yerlerde oturmazsın. Çarşıya çıkacağımıza şurada otur da, birlikte sohbet edelim.” dedim.
Bunun üzerine Abdullâh bin Ömer (r.a.) bana şunları söyledi:
“–Kardeşim! Biz, karşılaştığımız kimselere Allâh’ın selâmını vermek için çarşıya çıkıyoruz. Başka bir maksadımız yoktur.”
(Muvatta, Selâm, 6; Buhârî, el-Edebü’l-Müfred, s. 348)
Bu yorum görüntülenemiyor
Ve aleykümselam ☺️🍀
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.