Klingsor başka türlü davranıyordu. Susamazdı o. Kalbindekileri gizleyemezdi. Hayatının gizli acılarından, ki onları pek az kişi bilirdi, yalnızca en yakınlarına söz ederdi. Çoğu kez korkuya kapılırdı, hüzne, çoğu kez karanlığın kuyusunda tutsak kalırdı, önceki hayatının gölgeleri o sırada aşırı boyutlarda günlerine girer ve o günleri karartırlardı. Sonra da Luigi'nin yüzünü görmek içini ferahlatırdı. Ara sıra ona şikayette bulunurdu.
Luigi ise onun bu zayıflıklarından hoşlanmazdı. Ona acı verirdi bunlar, merhamet uyandırırdı. Klingsor dostuna yüreğini açmaya çalıştı, böyle yaparak onu kaybettiğini ise çok geç anladı.
Sayfa 17
·
11 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.