Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Gönderi Oluştur

Gönderi

158 syf.
9/10 puan verdi
·
Beğendi
·
35 saatte okudu
Eski günleri hatırlatan kitapları okumak ne güzel..
Shakespeare'i ilk lise zamanlarımda okumaya başlamıştım. Hiç unutmuyorum, lise birinci sınıftayım, sene 2010. Edebiyat dersimiz de hoca ödev olarak bir sonra ki derse kadar tüm sınıftan bir tane şiir ezberlemesini, herkesi bir bir tahtaya çıkartarak o şiiri ezbere okutacağını söyledi. Tabi, o zamanlar her evde internet yok, telefon, bilgisayar yok. Harçlığını alan internet kafeye koştu, benim gibi garibanlar da kütüphaneye gidip ansiklopedileri, şiir kitaplarını karıştırmaya başladı. Edebiyat kitabında ki şiirleri ezberlememeyi şart koştu tabi hoca, bende durumu kütüphane yetkilisine anlattım, böyle bir ödevim olduğunu ama iyi bir not alabilmek için kimsenin bilmediği farklı bir şiir ezberlemek istediğimi söyledim. Kütüphane yetkilisinin rafların önüne gidip şöyle derin derin düşündüğünü hatırlıyorum. Sonra kitaplıkta ki en harap olmuş, yırtıklar içerisinde ki kitabı çıkartıp verdi bana. Aradığın şiir bu kitap da, bir konu da daha yardımcı olayım, 18. Soneyi ezberlersen çok iyi bir not alabileceğinden eminim dedi bana. Şu; "Seni bir yaz gününe benzetmek mi, ne gezer? Çok daha güzelsin sen, çok daha cana yakın" dizeleri ile başlayan sone. Hemen aldım kitabı, Cem yayınevi 1. Basım Talat Halman'ın çevirdiği 1993 baskısıydı. Bu kadar detayı nasıl mı hatırlıyorum, çünkü geri kütüphaneye iade etmeyi unutmuşum, çocuk aklı işte, işim bitince atmışımdır bir tarafa yıllarca orada kalmıştır, hala kitaplığımda duruyor. Zaten uzun bir şiir olmadığından, o zamanlar bile çok kitap okuduğum için şiiri ezberlemek de zor olmadı. Ders başladı, hoca herkesi tek tek tahtaya kaldırmaya başladı ama neredeyse tüm sınıf bocaladı. Kimi Nazım Hikmet'in şiirini Cemal Süreya'nın diye okudu, kimi işini kolaya getirerek kendi karaladığı şiirleri bilmem hangi şaire ait diye yutturmaya çalıştı, kimi ezberi iyi olmadığı için dersten kaçtı. Kimi tahtaya çıkınca okuyacağı şiiri heyecandan unutup İstiklal Marşını okumaya başladı. Sonunda sıra bana geldi, tabi daha çocuk sayılırım, sonede ki derin anlamları olan dizelerin farkında değilim, öyle anlamından yoksun kuru kuru gözlerimi kapatarak hiç heyecan yapmadan okudum. Hoca hem kendi alkışladı, hemde sınıfa alkışlattı beni. Çekemeyen bir iki arkadaşımın arka sıralardan 'hocam kendi yazmış, başka bir şaire ait diye yutturmaya çalışıyor' dediğini hatırlıyorum. Tabi o zamanlar söylediğini yanlış anlamış hakaret sayıp kavga etmiştim o çocuklarla, şimdi anlıyorum da bilmeden övmüş meğersem beni. Daha sonra evde, okulda, misafirlikte hep bu şiirleri okumaya başladım. Hatta çevremdeki büyüklerimin ecnebi yazarlar okuma, günah diye beni paylayıp elimden kitabı almaya çalıştıklarını dahi hatırlıyorum. Vay be... Ne günlerdi ama... Soneleri okuyunca yeniden o günlere gittim...
Soneler
SonelerWilliam Shakespeare · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 20218,9bin okunma
··
725 görüntüleme
Selva okurunun profil resmi
Ah ne harika bir anı, ah çocukluk heyecanları!
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.