HAKİKAT SIRRINI KURCALAYAN ŞAİR...
"Hep ben ayna ve hayâl, hep ben pervane ve mum;
Ölü ve münker nekir, baş dönmesi, uçurum."
İnsan için bir yardım yok mudur? "Ben"in bu bunalımlarıyla sarsılan şair, Yunus gibi, Mansur gibi velilerin büyük hayatında çareler arar.
Sonra bacalar, dağlar, kadın, şehir, uzayan kaldırımlarda "ben"in dokunuşlarıyla hakikat sırrını kurcalayan ve kelimenin otantik anlamında mistik olan şair, olgunlaştıkça ruhun daha çıplak realitesiyle ve varoluş sorumluluğundaki ağırlıkla mı karşılaşmaktadır?
"Yaram var havanlar ezemez merhem / Yüküm var pazarlar çekemez dirhem" derken iyice ben ve hakikatin, yalın, çıplak ve dolaysız karşılaşmasındaki büyük azapla mı sarsılmaktadır?..
Sayfa 67 - 68, Necip Fazıl'ın Şiiri I, -Diriliş 1970- Diriliş yayınlarıKitabı okudu
··
61 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.