Ertesi gün arkadaşlarım bana gülüp korkak olduğumu söylerken sesimi çıkarmadan beklemiştim. Bir bakıma haklılardı, korkağın tekiydim ben. Annemin olmayışını bir türlü anlayamıyor, kendimi suçlu hissediyordum. Bu yüzden öğrenmelerinden ödüm kopmuştu
Sayfa 137 - GoncaKitabı okudu
·
14 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.