"Doğa alışılmadık sevgilerle dolu, diyordu. Bulut toprağı sever. Onu yükseklerde, tepelerde kucaklar. Ulaşamadığı yerlerde ise ona gözyaşlarını yollar. Kurt Ay'a tutkundur. Ona bakarak umutsuz sevgisini söyler, ağıtlar yakar. Rüzgâr çiçekleri götürmek ister gittiği yere. Bir insan bir ağaca tutulmuş, ne var bunda?"
Sayfa 68 - KetebeKitabı okudu
·
18 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.