Ah be memleketim, üşüdükçe üşüdün!
Buzların hiç çözülmedi.
Dağlarından kar,
Bacalarından har eksilmedi.
Göğün arkadaşı,
Bir baharı gördün, bin kışı
Ah be memleketim, üşüdükçe üşüdün!
Buzların hiç çözülmedi.
Gözlerinde güneşe özlem.
Sözlerinde gidenlere sitem.
Beyaz elbisende kömürden düğmeler,
Yaz gönlünde hep yaprak dökülmeler...
Botların yıllanmış şu çekiyor,
Sokakların çocukluğumun, oyunları kokuyor.