Ülkenin son günlerde yaşadığı deprem felaketinden sonra "kentsel dönüşüm, şehir planlaması ve sürdürülebilir bir ekolojik yaşam" konuları gündeme geliyor. Aslında gündemden de hiç düşmemesi lazım. Türkiye bundan 100 yıl önce dünya savaşından ve sonrasında kurtuluş mücadelesinden çıkarak yeni bir devlet kurdu. Aklımıza gelebilecek her şeyi yeniden inşa etti. Devleti, yönetimi, dili, düzeni, şehirleri, sanayiyi, ekonomiyi ve tüm bunlar insanı etkiledi, dönüştürdü.
Henri Lefevbre, şehri bir mekan olarak toplumsal analizin merkezine alan ilk kişilerin başında geliyor. Kentsel Devrim'i toplumsal, politik ve ekonomik yönleriyle ele alıyor. Ben kitabı evrensel bir metin olmaktan ziyade yaşamış olduğumuz yıkımın sonrasında deprem bölgesinin yeniden inşası konusunu düşünerek okudum. Ayrıca sadece deprem bölgesi değil, ülkenin tamamının yeniden bir değişime ve dönüşüme ihtiyacı var.
Depremin etkilediği yerler yüzlerce hatta binlerce yıllık kentler. Örneğin Antakya'da 2.500 yıllık bir Musevi geleneği ve dokusu vardı. Yıkılan sinagogla ve ölen Musevi vatandaşlarımızla bu doku ve tarih yok oldu. Yüzlerce yıllık tarihi eserler ve binalar yok oldu. Orada yaşayan insanların göç etmesi ile demografik yapı değişecek, kültürel doku ve komşuluk ilişkileri zedelenecek. Mutfağı, farklı lezzetleri, iklimi, dokusu, insanların karakteristik yapısı bir daha eskisi gibi olacak mı?
Bu yüzden ülke ikinci yüzyılına girerken tıpkı yüzyıl önce olduğu gibi yeniden küllerinden doğması için temiz bir sayfa açması gerekiyor. Hatalarımızdan, doğaya verdiğimiz tahribattan, insan ruhuna karşı işlediğimiz suçlardan ders alıp insan onuruna yakışır bir kent, ülke ve insan yaşamı inşa etmemiz gerekiyor. Bilime önem verip, bilgi ve liyakat sahibi insanlara yetki vererek her şeyin daha güzel olacağına inanıyorum.
