"Ötekinin kabulü, gözlemcinin ya da özbilinçli varlığın kendisini de bütünüyle kabul edebilmesi için temel önemdedir.
Ancak bu şekilde, toplumsal varlıklar olarak doğal varoluşumuzu oluşturan bu karşılıklı bağımlılık ilişkileri ağının engin yaygınlığı içinde insan kendisini yeniden keşfedebilir ve ortaya koyabilir; ötekilerde kendi varlığının meşrulaşmasını göreceği için, kendi içindeki -toplumsal olmaktan kaynaklanan- tüm boyutları da meşru kabul ederek bireysel özgürlüğe kavuşacaktır.
Toplumsal ilişkilerimize (ve uzlaşımlarımıza) "özgü" o muazzam ve ağır yükten kurtulduğumuz zaman, insanlığın kalanıyla yeniden buluşmamız sayesinde müthiş bir düşünümsel viraj alarak hayatın bizatihi kendisiyle barışacağız."
-Francisco Varela, Bilgi Ağacı, Metis Yayınları, syf: 43