72 yaşında bir ihtiyarın, yağmur ritüelinde kör olan bir köpekle birlikte kuraklığa karşı açtığı savaş ve hayatta kalma mücadelesi... Zaten öleceğim diye köyü terk eden insanlarla gitmek yerine dağın tepesindeki barakasında kör köpeği ile birlikte 1 mısır fidanı yaşatmaya çalışır ihtiyar. Elinde olan tek şey ise umududur. Bir amacı vardır ihtiyarın. Mısır fidanı, kör köpeği ve kendisini yaşatmak. Aç ve susuz kalmamak için her çözüme başvurur. Her şeyi dener. Asla pes etmez. Yorgunluktan bitkin düşüp uyuduğunda bile uyandığı sabaha daha büyük bir umutla başlar. Şuan hiç birimizin içinde bulamadığı bir yaşama azmine sahiptir. Ölmeye karar verdiğinde bile bir fidana can vermek amacıyla ölür. Fidanda umut olarak yaşamaya devam eder. Sadece ölüp gitmemiştir ihtiyar. Köye geri dönecek köylülere mısır koçanı bırakacak şekilde gübre olmuştur. Ölümünün bile amacı vardır. Bugünlerde biz bunu unutuyoruz. Mücadele etmeye değer bir amacımız isteğimiz yok. Yaşamın anlamını bulamamış et yığınlarıyız sadece. Sadece o günü o ayı o yılı geçirmekle, zamanı tüketmekle meşgulüz. Hiç bir dakinanın, anın tadını yaşayamıyoruz. Hiç bir yolu anlamlı kılamıyoruz belki. 72 yaşındaki ihtiyarın bir mısır fidanını yaşatmak için harcadığı çabayı herhangi bir isteğimiz için harcayamıyoruz. Bunu geçtim onun bu zorlu serüvende yol arkadaşına olduğu kadar kimseye adaletli davranamıyoruz belki. Ya da bu ihtiyarın yaptığı gibi duygularımızı ifade edip yolumuza devam edemiyoruz. ihtiyar, onu, köpeğini, mısır fidanını ve bütün köyü yakıp kavuran güneşe karşı kırbacını savurup öfkesini kusup yoluna devam edebiliyordu. Bizler ise neye neden nasıl öfkelendiğimizi üzüldüğümüzü bilmeden günleri tüketiyoruz sadece. Hiç bir şeyin farkında olmadan, hiç bir amaca yönelik çalışmadan, sadece buradaki süremizi doldurup ölüp gidiyoruz. Hissetmeden..

Günler Aylar YıllarYan Lianke · Jaguar Kitap · 20204,428 okunma

·

48 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Zahide Yiğit