"Savaşta..." diye cevap verdi dokumacı, "Güçlüler zayıfları kölesi yapar, barışta da zenginler fakirleri kölesi yapar. Yaşamak için çalışmak zorundayız ve bize o kadar düşük ücret veriyorlar ki ölüyoruz. Bütün gün onlar için çabalıyoruz, onlar da kasalarına altınları yığıyorlar ve çocuklarımız zamanından önce göçüyorlar, sevdiklerimizin yüzleri sert ve çirkin hale geliyor. Üzümleri biz çiğniyoruz, şarabı başkası içiyor. Tahıl ekiyoruz, ama kendi soframız bos. Gözle görülmese de zincirlerimiz var ve insanlar bize özgür dese de, biz köleyiz."
"In war," answered the weaver, "the strong make slaves of the weak, and in peace the rich make slaves of the poor. We must work to live. and they give us such mean wages that we die. We toil for them all day long, and they heap up gold in their coffers, and our children fade away before their time, and the faces of those we love become hard and evil. We tread out the grapes, and another drinks the wine. We sow the corn, and our own board is empty. We have chains, though no eye beholds them; and are slaves, though men call us free."
Sayfa 118Kitabı okudu
·
66 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.