Türkiye her şeysiyle dökülüyor. Bir çapaçulluk, bir perişanlık… Yok mudur kurtaracak, dedirten hal. Böylesine dökülen bir memleket nasıl oluyor da daha ayakta durabiliyor? Onu hala ayakta tutan güç nedir? Ormanları bitmiş, doğası ölmüş bir memleket. Kültürü yaratıcılığını yitirdi yitirecek. Gelenekleri, sağlam görenekleri yozlaşıyor. Herkes bir umutsuzluk içinde. Umudunu ve sevgisini yitirmiş. Çıkar yolu bulanlar bile bir vurdumduymazlığa vurmuşlar kendilerini. Üniversitesi adam almıyor. Bu adam almayan üniversiteler sanki ahım şahım mı? Dünya bilimine neyi katmış ki… Bilimsel bir çalışma yapabiliyor mu? Profesörlerin çoğunluğu demeyelim de, büyük bir kısmı beş on kuruş kazanmak için vakitlerini tüccarların kurdukları özel okullarda geçiriyorlar. Derme çatma özel okullar. Gecekondu üniversiteleri. Gecekondu okulları. Eğitim başını almış gidiyor. Her yer pür karanlık. Politikacısı eyyamcı. İler tutar yanları yok. Türkiyede oturan burjuvalar bu koskoca memleketi perperişan etmişler. Köylüsünün, yüzde yetmiş beşi, yüzde sekseni okur yazar değil. Türkiyenin tablosu bu çizdiğimden de daha karanlık.
·
2 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.