Depremzâdece bugünler..
Kelimelerin kifayetsiz kaldığı noktadayım. Kana kana ağlamaya ihtiyacım var. Ağlayamam ki.
Ailem endişelenir, 3aile birlikte kaldığımız evdeki çocuklar korkabilir
Ağlayamam!..
Ağlayamıyorum..
Oysa içim kanağlıyo..
İçimdeki acıyı, korkuyu, endişeyi, can çekişleri ancak gözyaşlarım bir nebze dindirebilir gibi..
dindiremiyorum.
dinemiyorum..
Galiba ben gözyaşım olmadan kendime gelemiyorum..
gelemedim..
Kıvranıp duruyorum,
Çocuklara şaklabanlık yapmakla kendimi oyalıyorum..
hayata dönmek konusunda oyalanıp duruyorum
Enkaz altında kalmış bi hayata dönmek istemiyorum belki de..
Bilmiyorum..
21/02
·
219 görüntüleme
Gönlünüze çöreklenen ağır yük çok canınızı yakıp sizden hiç uzaklaşmıyor biliyorum .Ama güzel günler hayal edin lütfen. Allah büyük her karanlığın ardında bir aydınlık saklı. Bu günler hiç unutulmayacak ama geçecek inşallah🤲
Geçmiş olsun 😣😣😧
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.