Gözlerimi sıkıca kapatıyor,tek elimi dudaklarımın üstüne bastırıp kendimi yanıltırcasına ağlamaya başlıyorum.Giray,"Seni seviyorum" derken ölüp gitmediğim için ağlıyorum.O yüzüme dokunurken yere yığılmadığım için.Onu reddettiğim,canını yaktığım için...Canım ne kadar yansa da onun canı yandığı için ağlıyorum.Sırf o,dudaklarında eğreti bir kıvrımla aşkını ilan etme cesaretini gösterdi de karşılığını alamadı diye.Asla ona,onu ne kadar sevdiğimi söyleyemeyeceğim diye.Asla bir Ortay olamayacağım için.Asla,gözleri denizleri kıskandıracak sarışın bir oğlum olmayacağı için.Asla,adamın yüzüne dokunan parmakların bana ait olmayacağını bildiğim için.Saçlarının arasına bir kerecik kokumu sindiremediğim için.Kirpiklerinin ucuna,o uyurken birkaç buse konduramadığım için.Aklıma onlarca şey geliyor ama ne kadar ağlasam da düşünsem de acım hiç eksilmiyor.
Sayfa 286
·
23 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.