Oyun, senaryo gibi konuşma çizgilerinin sayfayı istila ettiği metinleri okumakla aram pek iyi değil. Duyguyu almakta zorlanırım çoğunlukla. Ama Duras zaten parçalanmaz bir bütün olarak görmez metinleri. Parçalar, bir parçasını oraya, bir parçasını buraya atar.
Bu kitapta parçaladığı ilk şey zaman. Geçmiş ve gelecek paralel çizgilerde oynaşıyor
