IV- Seligman'ın öğrenilmiş çaresizlik (Learned Helplessness) modeli
Davranışçı görüş temeline dayanan bu yaklaşımda, bilişsel etkenlerin de rolü önemlidir. Seligman, deney köpeklerine bir yandan elektrik akımı verirken, diğer yandan kaçma girişimlerini engellediğinde, bir süre sonra hayvanın mücadeleyi bıraktığını, durgunlaştığını ve üzüntülü bir hal aldığını görerek bunu insanlardaki depresif durumlara benzetmiştir. Çünkü depresyondaki bir kişide de spontan aktivite, gida alımı vb. davranışlar azalmaktadır. Buradan yola çıkarak, çocukluk döneminden itibaren olumsuz yaşam olaylarının altında ezilen, tekrarlayan bu tür olaylar karşısında ne yapacağını, nasıl davranacağını bilemeyen, bu konudaki çabalarının etkisiz kalacağına inanan, yani gösterebileceği tepkilerin gücüne karşı da umutsuz tutumları nedeniyle tepki gösteremeyen ya da göstermeyen kişilerde depresif durumların ortaya çıkabileceğini ileri sürmüştür. Özellikle reaktif depresyonlarda bu kuramın daha fazla geçerli olduğu ve burada kişinin yüksek düzeydeki beklentileri ile, bunların yeterince gerçekleşememesinin önemli rol oynadığı düşünülmektedir.
·
134 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.