"Ben," dedi adam, "Benim, senin aradığın. Demek buldun beni?"
Zülfü it ite hırlarken baktığı gibi baktı. Katırdan sıçradı. Kılıcını iki parmak sıyırdı. "Bu kalleşler elleşmeyecek, vuruşmalıyız," dedi.
Adamın sesinde bir hırıltı, başında kara tütsü. "Demek vuruşacağız ha, demek günü geldi. Demek... Ne için öldürmek dilersin beni, kanını mı döktüm, onu bildir bir."
"Kanımı kuruttun, keşki dökeydin!"
Sayfa 81 - İletişim Yayınları, 1. basım
·
104 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.