Hakan Günday ile tanışma kitabımdı. Birçok tavsiye üzerine okumaya karar verdim. Kitaba başlarken olumlu veya olumsuz bir düşüncem yoktu fakat popüler olması ve çoğunluğun beğenerek tavsiye etmesinden kaynaklı biraz beklentim yüksekti. Kitabın dili akıcı ve anlaşılır, gayet rahat okunabilir. Öncelikle kitap 3 kısımdan oluşuyor. 1-Kinyas, Kayra ve Hayat 2-Kayra’nın Yolu 3-Kinyas’ın Yolu Birinci bölümde, ben ne okuyorum ya dedim. Uyuşturucu, alkol, cinayet, şiddet, intihar çağrışımı vb. senaryolar. Sanki Narcos veya Kovboy filmi izliyor gibiydim. Bu bölümde biraz sıkıldım açıkçası. Ve bu esnada, bu kitapta insanların gördüğü benim göremediğim ne var diye düşünmeye başladım. İkinci bölüm, Kayra’nın Yolunda olaylar biraz netleşmeye başladı fakat bu seferde Kayra’nın psikolojisi boğmaya başladı beni. Bu bölümü okurken bir insanın kendisine yapabileceği kötülüğü bütün dünya toplansa ona yapamaz düşüncesi hakim olmaya başladı. Üçüncü bölüm, Kinyas’ın Yolunda kitaba karşı düşüncelerim biraz değişmeye, bana umut vadetmeye başladı. İlk iki bölüme göre bu bölümü daha çok beğendim. Çünkü insanın isterse her şeyi başarabileceğini, iyileşebileceğini anlatıyordu. Kayra’nın hayattan kopma çabasına karşılık Kinyas’ın tutunma çabası. Sonunda başardı da. Kitabın genelinde hep şu cümleyi hatırladım. Bana dostunu söyle sana kim olduğunu söyleyeyim. Kitabı bitirdikten sonra, hayatta Kayra mı olmak istiyorsunuz? Yoksa Kinyas mı olmak istiyorsunuz? Bunu bir sorguluyorsunuz. İlk başlarda biraz sıkılsam da sonradan gayet güzel toparladı. Üzerinde düşününce gayet güzel dersler çıkarılabilecek, hayatta yapmak istediklerimiz, yapamam dediklerimiz, artık çok geç dediğimizde karşımızdaki tek engelin kendimiz ve zihnimiz olduğunu gösterdi. Keyifli okumalar dilerim…