İnsanlar, daha iyi bir dünya kurma umudunu her yerde ve her alanda azimle, inatla yeşertiyorlar.
...
Çevremizi sarmış kötülüğün zehirlediği havadan, kaygılarımızın ağırlığından, art arda gelen darbelerin örselemesinden o insanların seslerini yeterince duyamıyoruz. Çoban ateşleri gibi yanan umut noktalarını, dört bir yanda yeşeren filizleri yeterince göremiyoruz. Ama onlar var; gelişiyor, yaygınlaşıyorlar.
Sayfa 319 - Can YayınlarıKitabı okudu
·
24 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.