Yazarın kalemiyle ilk kez tanıştım ve çok beğendim. Eserde Ayhan adında bir kişinin düşünceleri ele alınmıştır. Ayhan; naif, ince düşünceli, yalnız, umutsuz ve de diğer insanlara karşı yabancı bir kişidir. Yabancıdır çünkü kendisini diğer insanlarla bir araya getiremez. Ayhan'ın hem ailesiyle hem de diğer insanlarla arasında bir pencere vardır. Bu pencereden bakar insanlara. Bu yüzden de herkese "siz" diye hitap eder. "Siz" kime denir peki? Özellikle tanımadığımız, çok samimi olmadığınız kişilere biz böyle hitap ederiz. İşte Ayhan'da insanları birer yabancı olarak görmekte, kendisini soyut bir yalnızlığa itmektedir. Ne oldu da Ayhan bu kadar yalnızlığa düştü, neler yaşadı? Kitapta özellikle Ayhan'ın içsel konuşması, kendisine sorduğu sorular ve sorularına verdiği cevaplar çok iyiydi. Kitap, okunması kolay gayet akıcı bir şekilde kaleme alınmıştı. Ancak dikkat edilmesi gereken bir nokta vardı ki ben başlarda anlayamamıştım, yazar okuyucuyu geriye dönüşle geçmişe götürürken bir anda şimdiki zamana geri getirmektedir. Bilinç akışı tekniği kullanılarak yazılmış bir kitaptır. Kitabı okurken neredeyse her sayfada altı çizilecek cümleler buldum diyebilirim. Giderek yalnızlaştığımız bu dünyada kitabı okuyan herkesin kendinden bir parça düşünce bulacağını düşünüyorum. Okumayan herkese tavsiyemdir. Keyifli okumalar. #alıntılar "Belirsizdi gelecek. Bir başlangıçtı bugün. Çünkü her şey birbirine bağlıydı, birisi bitince diğeri başlamış oluyordu öncekinin bitim anında. Ve her şey bir yük olduğu için aslında hiçbir farkı yoktu, öncekinin sonrakinin, sonrakinden sonrakinin." "Başka şekli yok hayatın, bu işte ummak gereksiz bir iyimserlik. Belki de son hayal kırıklığımızı sakladık cebimizde bir yerlere. Yine de o kadar çok hayal kırıklığı var ki bizi bekleyen. Olsun..."

PenceredenGüray Süngü · Ketebe Yayınları · 2020532 okunma

·

45 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Kitapperverbiri