İnsanlar, yaşlandıklarında, zirvedeki tecrübelerini çoktan geride bırakıp bırakmadıklarını -hayatlarının en iyi anını- merak ederler.
Bir şeyleri böyle ölçmenin imkansız olduğunu biliyorum ama yaşayacak bir günüm kalmışken şunu rahatlıkla söyleyebilirim: O pazartesi akşamı, kesiklerimin sızladığı, bıçakların takır takır yağıp Orson'ın annesine saplanmalarını dinlediğimiz, en çok önemsediğim ve en az anladığım iki insanla o boruda mahsur kaldığım zaman, hayatımın en iyi anıydı!
Sonra da Vera beni öptü.