"Öğrencinin sosyeteye takılması kolay olmamakla birlikte bunun tek faydası ayrıcalıklı hissettirmesidir. "Sosyete" diye ifade ettiğimiz şey, özellikle taşrada ne akıllı ne de karakter sahibi insanların oluşturduğu bir sosyete değildir. Ahlak yerle birse, kendini beğenmişlik kol gezer, para da her şeyi mümkün kılar. Din gibi paraya tapılırsa öğrenci buradan kendine ancak vasatın altında pay çıkarabilir. Burada kanaatkar olunmasını bekleyemeyiz. Aklın, karakterin
üstün tutulduğu bir ortam olmadığı kesin. Böyle bir sosyetik, kültür eksikliği nedeniyle son derece ön yargılıdır. Aptallık bulaşıcı olduğu için de gencin bundan etkilenmesi
uzun sürmeyecek, aklı karışacak ve daha da kötüsü acıma ve adanmışlık duygusu ile hakkaniyeti körelecektir. Bu çevre onu kariyer planlarından alıkoyacaktır. Yaşama nedenlerinden alıkoyarak heyecanını yitirmesine neden olacaktır. Onlardan biri olunca Marivaux'nun dediği gibi "sadece
seyreden, dinleyen ama asla düşünmeyen" tıpkı penceresinden dışarı bakan biri gibi olacaktır. İlgisizlik, gelecek kaygısının olmaması genci hayattan koparacak, benliğin yitirecek; oldukça can sıkıcı, monoton, isteksiz ve yorucu bir hayata savrulacaktır.
Konuşulanlar zekice ve eğitsel olmadığından muhabbetler sarmayacak, genç kendini böyle bir ortamda yalnız hissedecektir. Sadece zaman yönünden değil, ahlaki açıdan da kaybetmeye başlayacaktır."
Sayfa 60Kitabı okuyor
·
21 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.