Atmosferin hikâyesi, bize başımızın üstündeki göğün Dünya'yı koruyan tek ya da nihai gök olmadığını hatırlatıyor. Havada bir değişim olduğunda, isterse uzun kararlılık dönemlerinden sonra gelsin, Svalbard'ın eriyip giden buzullarının tanıklık ettiği gibi akıl almaz bir hızla vurur geçer. Bu değişim rüzgârlarının ardından biyojeokimyasal döngülerde karmaşa, ekosistemlerde her düzeyde yayılır. Her şeylerini eski dünya düzenine yatırmış olan organizmalar zarar görür, hatta yok olurken, mikroplar sessiz sedasız enkazı temizleyip hayatta kalanlar için yeni bir kurallar dizisi yaratır. Atmosfer kimyasıyla oynamanın hiç şakası yoktur; gem vurulamayacak güçler bir anda havamızı bozabilir.
Sayfa 130 - Metis Yayınları
·
72 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.