Nefrete dönüşmesin diye içindekiler affetmenin kıyısında dolaştım hep. Aslında ondan nefret edebilseydim başkalarının nefret etmekten de kurtulurdum elbet, nefret nefretin yerini alır çünkü kimse iki nefret birden taşınma. Nneyse ama kötü de olmadı affetlen yatışır, affeden doyar, birini affediyorsun içindeki tanrı coşuyor. Affederek sevgiyi koruyor nefrete dönmüyorsun.
Sayfa 40Kitabı okudu
·
57 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.