Kabarmış Yüreğim Deniz Misali...
Bitirdim ama bir sorun nasıl bitirdim… Bitsin artık bu ihtimaller silsilesi, kelebek etkileri, bunalımlar, daralmalar da kurtulayım diye bitirdim.
Konsept güzel olmasına rağmen aşırı bunalımlı ana karakterin mıymıylarıyla dolu siyah beyaz yaşamı ve edebi olarak bir şey vaat etmeyen –ki orijinal dilinden okumuş biri olarak belirtiyorum - diliyle ortalamanın hemen üzerinde bir eser olarak kalacak hatıralarımda. Bir yerden sonra, yarısı uzun bakışmalarla dolu 3,5 saatlik TV dizisi tadı vermeye başladı ne yazık ki.
Yine de “hayatın gündelik koşuşturması beni çok darlıyor, yetemiyorum yetişemiyorum, ne yapsam olmuyor, hayat gelme artık üzerime” düşüncesindekiler için güzel bir kurtuluş yolu, keyifli bir eğlencelik olacaktır. Ama zaten bu küçük mutluluklara sarılmadan hayatı devam ettirmenin mümkün olmadığı gerçeğinin farkındalığı ile gelen hafiflikle, her bir geçen günle barışık olanların “Beni bana anlatma kardeşim” dediğini duyar gibi oluyorum…
Çok daha güzel bir kurgu olabilirdi esasen, çok da yeni olmayan “Küçük şeyler mutluluk getirir, ne hayatlar var şükredelim” felsefesi daha güzel yedirilebilirdi sanki diye düşünmeden edemiyorum. Belki de dörtte biri kalınlıktaki Büyü Dükkanı (Yeşim Türköz) benzer felsefesiyle beni çok daha fazla etkileyen sevimli bir eserdi mesela…
The Midnight Library 
Matt Haig 
Büyü Dükkanı 
Yeşim Türköz
·
33 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.