Görüyorsunuz ki kalbinizde ve hayatınızda çok büyük bir yer kaplıyorum. Buraya geri döndüğümde ilk fark ettiğim şey bu oldu. Benim kapladığım yerin başkasına ait olduğunu o kişinin de bu yüzden çok acı çektiğini fark ettim hemen. Benim suçum bunu daha önce anlayamamak ya da daha doğrusu (Çünkü aslında bunu biliyordum ben) beni sevmenize izin vermek. Ama onun yüzünü gördüğümden, zavallı yüzündeki o derin üzüntüyü fark ettiğimden beri bu acının benim eserim olduğu düşüncesine katlanamıyorum.... Hayır, hayır, suçu kendinizde aramayın, ama bırakın beni gideyim ve mutluluğunu ona geri verin.
··
2 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.