Aslında endüstriyel kapitalizmin “merkez” toplumlarında bile çoğu bölge ve şehir hızla poft-endüstriyel bir toplumsal yapıya dönüşüyor. Bunun sonucu olarak, geleneksel mavi yakalı işçi erkek imgesi de erozyona uğruyor. Bu süreçte, erkekler geleneksel rollerinden kopmamak için öfkelerini erkeklik kimliklerinin muhafazası ve yeniden kurgulanması adına kullanabiliyorlar. Sonuçta, başta kendi ırksal üstünlük söylemi olmak üzere, şiddet içeren ve çatışmacı erkeklik imgelerini besleyen eğilimlere yatkın hale geliyorlar. Diğer deyişle, yükselen ırkçılık, yabancı düşmanlığı, mikro milliyetçilik ve sokak şiddetinin bu tür bir “erkeklik krizi”nin telafisi çabaları olarak da ortaya çıktığını söylemek mümkün.
Sayfa 104 - Metis Yayınları
·
28 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.