Zehra: Ben de bir zamanlar senin gibi çocuk oldum Kınalı Yapıncak... Ben de bir zamanlar yaklaşan ayrılık günlerine senin bu güzel yeşil gözlerinin mustarip korkusuyla baktım... Ben de bir aynı saadeti , bir aynı heyecanı mezarıma kadar kalbimde taşıyacağıma inandım... Bunlar bütün çocuk vehmi... İnsanın.bu etrafımızdaki topraklardan hiçbir farkı yok... Bakıyorsun birgün bütün arzular sonbahar yaprağı gibi dağılıp gidiyor, içinde herşey ölüyor , herşey kuruyor... Artık ümidi kesiyorsun... Bundan sonra bahar, hayat, saadet bitti diyorsun... Fakat üç ay sonra herşey canlanmağa başlıyor. O kuru toprak, eskisinden daha güzel baharlarla bezeniyor.

Ben de bir zamanlar senin gibi çocuk oldum Kınalı Yapıncak... Ben de bir zamanlar yaklaşan ayrılık günlerine senin bu güzel yeşil gözlerinin mustarip korkusuyla baktım... Ben de bir aynı saadeti , bir aynı heyecanı mezarıma kadar kalbimde taşıyacağıma inandım... Bunlar bütün çocuk vehmi... İnsanın.bu etrafımızdaki topraklardan hiçbir farkı yok... Bakıyorsun birgün bütün arzular sonbahar yaprağı gibi dağılıp gidiyor, içinde herşey ölüyor , herşey kuruyor... Artık ümidi kesiyorsun... Bundan sonra bahar, hayat, saadet bitti diyorsun... Fakat üç ay sonra herşey canlanmağa başlıyor. O kuru toprak, eskisinden daha güzel baharlarla bezeniyor.

Sayfa 105 - KenanKitabı okudu

Dudaktan Kalbe Reşat Nuri Güntekin

23 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Zehra