“Buna inandılar, kabul ettiler ama hiç anlamadılar. Öylece şaşkın şaşkın, ama bıkmadan durdular. Ta ki beyinden kopup gelen bir kıvılcım onları en sonunda aydınlatana kadar. Böylece birdenbire tanrı ya da tanrılar olmadığının farkına vardılar. Birdenbire iyi ya da kötü diye bir şey olmadığının farkına vardılar. Neticede durum böyleyse, kendilerinin aslında var olmadıklarını görüp anladılar. Sanırım bu anın, onların sönüp öldükleri anlamına geldiğini söyleyebiliriz.”