Ebu Hureyre (r.a.)'dan. Rasûlüllah (s.a.v.): "Bir kimse yolda yürürken çok susadı, bir kuyuya inip su içti, sonra dışarı çıktı. Bir de baksa ki dilini sarkıtmış soluyan, susuzluktan toprağın nemini yalayan bir köpekle karşılaştı: "Bana ulaşan şiddetli susuzluğun bir benzeri buna da ulaşmış dedi. Hemen ayakkabısını su ile doldurdu ve ağzıyla tutarak yukarı çıktı, köpeğe su verdi. Bu yüzden Allah onu övdü ve bağışladı." buyurdu. Oradakiler:
"Ey Allah'ın Rasûlü, hayvanlara yaptığımız iyilikten bize bir sevap var mıdır?" dediler:
"Her ciğer taşıyan canlı için (yapılan iyilikte) sevap vardır."
buyurdu.
(Kitâbu'l-Musâkâ: 5, Tecrid no: 1094)
Sayfa 132Kitabı okudu
·
62 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.