“‘Tanrı'nın önünde haklıyım’ diyorsun.
Doğru buluyor musun bunu?
Ama hâlâ, ‘Günah işlemezsem
Yararım ne, kazancım ne?’ diye soruyorsun.
“Ben yanıtlayayım seni
Ve arkadaşlarını.
Göklere bak da gör,
Üzerinde yükselen bulutlara göz gezdir.
Günah işlersen, Tanrı'ya ne zararı olur?
İsyanların çoksa ne olur O'na?
Doğruysan, O'na verdiğin nedir,
Ya da ne alır O senin elinden?
Kötülüğün ancak senin gibi birine zarar verir,
Doğruluğun ise yalnız insanoğlu içindir.
“İnsanlar ağır baskı altında feryat ediyor,
Güçlülere karşı yardım istiyor.
Ama kimse, ‘Nerede Yaratıcım Tanrı?’ demiyor;
O Tanrı ki, gece bize ezgiler verir,
Yeryüzündeki hayvanlardan çok bize öğretir
Ve bizi gökteki kuşlardan daha bilge kılar.
Kötülerin gururu yüzünden insanlar feryat ediyor,
Ama yanıtlayan yok.
Gerçek şu ki, Tanrı boş feryadı dinlemez,
Her Şeye Gücü Yeten bunu önemsemez.
O'nu görmediğini söylediğin zaman bile
Davan O'nun önündedir.
(Eyüp 35:2-14)
35:6 GÜNAH İŞLERSEN, TANRI'YA NE ZARARI OLUR?
(1) Kutsal Kitap, Tanrı'nın duygusuz olmadığını açıkça söyler; insanlar O'nun sevgisini reddettiğinde acı çeker. O'na karşı gelip günah işlediklerinde derinden kederlenir.
"İnsanı yarattığına pişman oldu. Yüreği sızladı."
(Yaratılış 6:6)
"Çölde kaç kez O'na başkaldırdılar, Issız yerlerde O'nu gücendirdiler!"
(Mezmurlar 78:40)
"İsa Yeruşalim'e yaklaşıp kenti görünce ağladı. “Keşke bugün sen de
esenliğe giden yolu bilseydin” dedi. “Ama şimdilik bu senin gözlerinden
gizlendi. Senin için öyle günler gelecek ki, düşmanların seni setlerle
çevirecek, kuşatıp her yandan sıkıştıracaklar. Seni de, bağrındaki
çocukları da yere çalacaklar. Sende taş üstünde taş bırakmayacaklar.
Çünkü Tanrı'nın senin yardımına geldiği zamanı farketmedin.”
(Luka 19:41-44)
"Tanrı'nın Kutsal Ruhu'nu kederlendirmeyin. Kurtuluş günü için o Ruh'la
mühürlendiniz."
(Efesliler 4:30)
(2) Diğer taraftan Tanrı, halkının kendisini sevgi, itaat ve sadakatle izlemesinden büyük sevinç duyar.
"Herkes yüreğinde niyet ettiği gibi versin; isteksizce ya da zorlanmış gibi
değil. Çünkü Tanrı sevinçle vereni sever."
(2. Korintliler 9:7)
Tanrı, halkıyla derinden ilgilenir, onları bir çoban gibi kollarına alır
"Sürüsünü çoban gibi güdecek,
Kollarına alacak kuzuları,
Bağrında taşıyacak;
Usul usul yol gösterecek emziklilere."
(Yeşaya 40:11)
Ve bir anneninkinden daha büyük bir sevecenlik gösterir
"Ama RAB, “Kadın emzikteki çocuğunu unutabilir mi?” diyor,
“Rahminden çıkan çocuktan sevecenliği esirger mi?
Kadın unutabilir,
Ama ben seni asla unutmam."
(Yeşaya 49:15)
Yeşaya Kitabı'nda Tanrı'nın asla tükenmeyen sevgisiyle ilgili muhteşem ifadeye dikkat ediniz:
"Sıkıntı çektiklerinde O da sıkıntı çekti.
Huzurundan çıkan melek onları kurtardı.
Sevgisi ve merhametinden ötürü onları kurtardı,
Geçmişte onları sürekli yüklenip taşıdı."
(Yeşaya 63:9)
"Tanrı Oğlu İsa gökleri aşan büyük başkâhinimiz olduğu için açıkça
benimsediğimiz inanca sımsıkı sarılalım. Çünkü başkâhinimiz
zayıflıklarımızda bize yakınlık duyamayan biri değildir; tersine, her alanda
bizim gibi denenmiş, ama günah işlememiştir."
(İbraniler 4:14-15)
Sayfa 682 - Yeni Yaşam YayınlarıKitabı okudu
·
43 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.