Gönül Doğanay: Ben maden kasabası çocuğuydum, öğleden sonraları ormana ya da ıslak çayırlara kaçan, mutlaka başka birine ait olduğunu bildiği ve aynı zamanda da başkalarının söz sahibi olmadıklarından da neredeyse emin olduğu bir dünyaya giren bir çocuk.

Ben maden kasabası çocuğuydum, öğleden sonraları ormana ya da ıslak çayırlara kaçan, mutlaka başka birine ait olduğunu bildiği ve aynı zamanda da başkalarının söz sahibi olmadıklarından da neredeyse emin olduğu bir dünyaya giren bir çocuk.