Stefan Zweig 'ın okuduğum ilk kitabıydı. Okumadan önce her zaman şöyle düşünüyordum: Herkes onun kitaplarını okuyor, herkes okuyorsa onda bir şey olmalı diye düşünmüştüm.
Düşündüğüm ilk şey kitaplarının fazla ince olmasıydı. Çok ince kitaplar ve çok sevilen yazarlardan biri... Az sözle çok şey anlatıyor olmalı diye düşünmüştüm. Yanılmamışım gerçektende öyle yalın bir dille yazılan kitaplara bayılıyorum. Tüm gerçekliğiyle önümüze serdi her şeyi. Son sayfayı okuduktan sonra evet ben bu kitaptan ne anladım diye düşününce çok değerli şeyler anladığımı gördüm.
Hiç kimse için düşündüğümüz kadar değerli biri değiliz. Ne olursa olsunn başkalarının saygınlığını kazanma yolculuğumuz bizim yok olmamızla sonlanmamalı. Kimse bizden daha değerli değil bunun farkında olmalıyız kesinlikle:)
Madame de Prie için üzülmedim desem yalan olur, hayatta bazı şeylerin gerçekliğini farketmeden hareket etmesi onun kaçınılmaz sonuna adım adım yürümesini sağladı .
Üzücü ama derin etki bırakan güzel bir kitaptı.
:) ♡
