Çünkü dert topraktan çıkmaz,
Sıkıntı yerden bitmez.
Havaya uçuşan kıvılcımlar gibi
Sıkıntı çekmek için doğar insan.
“Oysa ben Tanrı'ya yönelir,
Davamı O'na bırakırdım.
Anlayamadığımız büyük işler,
Sayısız şaşılası işler yapan O'dur.
Yeryüzüne yağmur yağdırır,
Tarlalara sular gönderir.
Düşkünleri yükseltir,
Yaslıları esenliğe çıkarır.
Kurnazların oyununu bozar,
Düzenlerini gerçekleştiremesinler diye.
Bilgeleri kurnazlıklarında yakalar,
Düzenbazların oyunu son bulur.
Gündüz karanlığa toslar,
Öğlen, geceymiş gibi el yordamıyla ararlar.
Yoksulu onların kılıç gibi ağzından
Ve güçlünün elinden O kurtarır.
Yoksul umutlanır,
Haksızlık ağzını kapar.
“İşte, ne mutlu Tanrı'nın eğittiği insana!
Bu yüzden Her Şeye Gücü Yeten'in yola getirişini küçümseme.
Çünkü O hem yaralar hem sarar,
O incitir, ama elleri sağaltır.
Altı kez sıkıntıya düşsen seni kurtarır,
Yedinci kez de sana zarar vermez.
(Eyüp 5:6-19)
Sayfa 653 - Yeni Yaşam YayınlarıKitabı okudu
·
32 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.