Şeker Portakalı, Jose Mauro De Vasconcelos
Çocukluğumdan bu yana kaçıncı okuyuşum olduğunu inanın ben de bilmiyorum. 
Şeker Portakalı her okuyuşta aynı tadı veren nadir kitaplardan biri benim için. Zeze'nin okumayı öğrenmesi, Minguinho ile tanışması, Portuga ile kurduğu dostluk bağı her seferinde aynı heyecanı yaşatıyor bana.
Kitaptaki ana karakterimiz Zeze, dünyayı ve bunun tabii bir getirisi olarak da acıyı çok erken yaşta keşfeden 5 yaşındaki bir çocuktur. Oldukça yoksul bir ailede yaşamaktadır. Sahip olduğu çoğu güzel şeyi, temiz kalbi ve minik aklının işbirliğiyle oluşturduğu hayal dünyasında barındırmaktadır. Son derece zeki bir çocuk olmasına karşın, bir o kadar da yaramazdır. Bu yüzden başını hep belaya sokar ve aile üyeleri tarafından da dayak atılmak suretiyle cezalandırılır.
José Mauro de Vasconcelos , kitapta küçük ve hassas bir çocuğun olay ve durumlara verdiği tepkileri, son derece gerçekçi bir şekilde okuyucuya aktarmayı başarmış. Çocuk gelişimi ve eğitim psikolojisi açısından bilinç sahibi olmak için ebeveyn olmadan önce her insanın kesinlikle okuması gereken bir eser olduğunu söylemek istiyorum. Çocukların oldukça hassas canlılar olduğu, şefkate ve ilgiye sandığımızdan daha fazla ihtiyaç duyduğu, onlara gerekçesini anlatmadan ceza vermememiz, yaşadığımız kişisel sorunları onlara yansıtmamamız, onları sevdiğimizi her fırsatta söylememiz ve sevgimizi göstermekten çekinmememiz gerektiğini bize ustalıkla anlatmış.
Gerçekçi yaklaşacak olursak, hepimizin kendimizi anlatmak ve ne anladığının ya da vereceği cevabın çok da umrumuzda olmadığı Minguinho'ları var ve biz de birilerinin hayattaki Minguinho'suyuz. Aynı zamanda hepimiz, Mangaratiba tarafından bizden asla koparılmayacak bir Portuga arayışındayız. Kalıcı Portuga'nızı bulmanız dileğimle....
Güzel kitaptı, okuyun, okutun...
·
1 artı 1'leme
·96 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.