Gönderi

İnsanın başı hemen her dönemde zamanın kendisiyle değil daha çok halleriyle derttedir. İnsan geçmiş denilen zaman halini ya özler ya unutmak ister, gelecek karşısında ise ya arzu ya korku duyar. Ancak insan bilir ki geçmiş eğer bir özlem uyandırıyorsa hiçbir zaman gelmeyecek, eğer bir unutma isteği uyandırıyorsa adla gitmeyecektir; gelecek ise belki hiçbir zaman gelmeyecek, böylece arzuyu da korkuyu da askıda bırakacak ve insanın bu iki karşıt ruh hali arasında silinip durmasına yol açacaktır. İnsan hemen her zaman şimdiye mahkumdur; hep onu yakalamaya çalışacak, ancak her seferinde elinden kaçıracaktır onu.
·
41 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.